In het jaar 2004 ben ik begonnen met mijn deelname aan het Farmchat gebeuren. Heb er vele mensen leren kennen en heb er ook relaties via de chat gehad.
In november 2006 is die relatie na 2,5 jaar verbroken en ben toen intensief gaan deelnemen aan de activiteiten op de chat. In mei ontmoette ik een jongen waar ik 3 maanden een relatie mee heb gehad en dit liep op een minder leuke manier stuk waardoor ik me een week totaal heb afgesloten voor de buitenwereld.( in bed, gordijnen dicht, huilen en treuren).

Ik kreeg doordat dit niet de oplossing was en ben me gaan storten op de leukere dingen in het leven oa et organiseren samen met Kim en Maryjan van de BBQ. Destijds ben ik ook in contact gekomen met Maarten en in eerste instantie had ik zoiets van "mmmm die woont veel te ver weg" en "Nee, ook niet iets van mijn leeftijdscategorie". Maar het liep allemaal anders we raakten intensief aan het chatten, mailen, smsen en bellen en met heel veel moeite....echt heel veel moeite en geduld hebben wij na 3 maanden een datum geprikt.....en wel op 3 november (mijn verjaardag).

Eindelijk was het zover....de avond ervoor een te gekke avond gehad in het Haasje te Kampen tijdens het Farmdatefeest. De volgende dag helemaal in de zenuwen want vanavond ga ik naar Maarten. Ben op de trein gestapt en ben aan de 2.5 uur durende reis begonnen richting Brabant. (ik zelf woon in Overijssel en ben afhankelijk van het OV). Met vele zenuwen in de trein, diverse keren bellen met Kim, Maryjan en Roy was ik eindelijk op de plaats van bestemming en kwam hij er net aangereden. Het was allemaal heel raar en vreemd omdat ik meestal in mijn eigen omgeving afspreek en nu helemaal aan de andere kant van het land ben en er ook nog eens moest blijven slapen ivm de treinen. Bij hem thuis aangekomen ging het eigenlijk wel redelijk goed...gezellig praten en tja ik zat nog vol zenuwen en was aardig giebelig maar desondanks heb ik een geweldige avond/nacht gehad...die mij ook altijd bij zal blijven.

Na onze ontmoeting hebben we bijna elk weekend weer afgesproken en zijn sindsdien een stelletje. Dat hij het thuis erg druk heeft met zijn "dames" en niet in de gelegenheid is om naar mij te komen reis ik elk weekend met mijn weekendtas en mijn hondje af richting Brabant. Elke vrijdag is het weer een plezier om naar hem toe te gaan en geniet ik er van als ik hem weer in mijn armen kan sluiten. Ook vind ik het erg leuk om hem te helpen met melken en wat ik ook maar kan of mag doen doe ik met plezier. Het is nog wel een beetje wennen en de kat uit de boom kijken maar langzamerhand voel ik me bij hem thuis. De zondag moet ik helaas weer naar huis en dan moet ik meestal wel even een traantje laten vallen of ween beetje sipjes. Dan moet ik weer wachten tot de vrijdag en kan voor mij de tijd niet snel genoeg gaan. Toch hoop ik op een dag dat ik niet meer in de trein terug hoef en met hem alle leuke en ook de minder leuke momenten in het leven mag beleven, kortom samen met hem gelukkig worden en een mooie toekomst tegemoet gaan.

Wil Farmdate bedanken voor dit succesverhaal en natuurlijk alle andere chatters die mij de kracht hebben gegeven om door te zetten...BEDANKT.

Liefs Tikkie (Michaëla)