Ik doe mee met een landelijke schrijfwedstrijd, waarbij onze ontmoeting, farmdate en het boerenleven centraal staan...vooral de stadse (ik) die op de boerderij tegen dingen aanloopt en met behulp van boer R. van diva naar een echte boerin wordt getransformeerd. Geschreven met lichtelijke ironie en humor. Wil je weten hoe het verder allemaal afloopt ga dan naar: www.jouwverhaal.nl en stem op mij! Zoekterm: Bouchra Titel verhaal: Hoge hakken Boerenliefde. Kies dan: stem op dit verhaal. Hieronder alvast een sneakpreview...

Farmdate: Van zakenvrouw naar boerin. Van stadse naar provinciaaltje. Van happy single naar echtgenote. Van overtuigd kinderloos naar moeder van twee kinderen. En dat allemaal binnen een jaar. Je moet maar durven. Had een waarzegster mij verteld dat dit mijn leven nu zou zijn, dan had ik haar vierkant uitgelachen en ernstig getwijfeld aan haar paranormale gaven. Jarenlang heb ik carrière gemaakt in de bancaire wereld. Dat was toen nog een eerzaam beroep. Ik ben net terug van een zakenreis in Frankfurt en zit achter mijn laptop te werken aan de volgende. Over een week is er een grote beurs in Parijs georganiseerd door de Europese Unie. Ik vind mijn werk fantastisch, heb een mooi grachtenappartement, een dikke auto, verdien in mijn eentje twee keer modaal en heb een grote vriendenkring. Toch knaagt er iets. Ik kom onvoldoende tot rust als ik terug ben in town. Ik besluit op zoek te gaan naar een huis buiten de stadsgrenzen. De bollenstreek lijkt mij wel wat, maar hoe ik ook zoek via Funda en makelaars, er is niets bij wat aan mijn wensen voldoet. Tijdens een zakelijke lunch met een klant, rijk geworden in de bloembollen, vraag ik hem of hij misschien weet hoe ik aan een huisje op een boerenerf kan komen. Hij moet lachen. Jij?, maar ziet dat het mij ernst is. Tja, zoiets gaat vaak via via, je moet in een boerennetwerk zien te komen. Probeer eens een dorpskroeg in te lopen en het gewoon rond te vragen. Nou is het mijn beurt om te lachen. Ik in een dorpskroeg? No way! Later op de avond ga ik er toch eens voor zitten en google ik de woorden: boerennetwerk+woning. Resultaat: www.farmdate.nl. Ik klik door en kom op een online datingsite voor boeren. Het is maar hoe je het bekijkt, een boerennetwerk is het wel. Geniaal. Ik maak een advertentie en wil deze op het prikbord posten. Helaas, een pop-up maakt mij duidelijk dat ik eerst een profiel moet aanmaken. Nadat ik dit snel heb gedaan en nog maar een keer duidelijk heb gemaakt in de advertentie dat ik op zoek ben naar een woning en niet naar een boer, plaats ik het op het prikbord. Nu maar afwachten, eerst nog Parijs afhandelen. Bij thuiskomst log ik in en constateer dat mijn account is volgelopen met letterlijk tientallen groene klompjes. Allemaal gekregen van boeren. Niet begrijpend klik ik het klompensysteem open. Aha, het kwartje valt: Groen klompje sturen = ik vind je leuk. Oranje klompje = het kan wat worden. Rood klompje = afwijzing. Nou weet ik wel zeker dat ik niemand een klomp heb gestuurd en enigszins geïrriteerd stuur ik één voor één een rood klompje terug. Net als ik bij de laatste ben, zie ik dat hij de enige is die de moeite heeft genomen om een mailtje te sturen. “Wat doe jij op deze site. Jij hoort hier niet.” Vanaf dat moment ontvouwt zich een spannend mailverkeer. Verder dan dat zal het niet gaan. Ik bedoel ik en een boer samen, nee dat heeft geen toekomst! Nieuwsgierig naar de rest van mijn leven met boer R. op onze melkveehouderij? Breng je stem uit op mij en wie weet wordt het verhaal gepubliceerd. Farmdaters, alvast bedankt.

Warme groet uit het hoge Noorden Bouchra a.k.a. Bloemenmeisje